Vesvese Sözlüğü 64- En Keskin Aynalarımız

Dünyanın en güzel ve en meşakkatli görevi soyumuzu devam ettirecek olan çocuklar yetiştirmektir. Çocuk eğitimi başlı başına çok emek isteyen bir iştir.

Bu alemde en büyük nimet evlat sahibi olmaktır. Evlat sahibi olmakla beraber bir anne ve baba yavrusunun sorumluluğunu alır ve tanımadığı ve bilmediği tecrübeler edinmeye başlar. Çocuk yetiştirmenin bir formülü yoktur. Herkes doğal ebeveyinliliğiyle yavrusunu yetiştirmelidir. Çünkü her ebeveyn ve çocuk farklı özelliklere sahiptir. Bu gerçek hiçbir eğitim formülüne indirgenemez. Burada elzem olan ebeveynin ilk önce kendini iyi tanıması ve bununla birlikte yavrusunu iyi tanıyıp, çocuğun mizacı doğrultusunda onu yetiştirmektir.

Bir çocuğu yetiştirirken aklımıza bin bir türlü vesveseler gelmektedir.

''Çocuk yetiştirmede yeterli miyim?

Böyle kötü bir dünyada çocuk yetiştirilir mi?

Acaba doğru eğitimi uyguluyormuyum?

Hiçbirşey beceremiyorum! Niye böyle benim çocuğum?

Çocuğuma eğitim verirken zarar verirmiyim?

Yavrum beni seviyormu?'' 

gibi sorular bizi meşgul etmektedir.

Bu vesveseler bizim çekirdek bilincimizden gelir. Çekirdek bilincimiz olumlu veya olumsuz her şeyi barındırır ve kişilik özellikleri yada korkular olarak dışa yansır.

Ana rahmine düştüğümüz andan itibaren bugüne kadar, çekirdek bilincimizde ne barındırıyorsak, yavaş yavaş açığa çıkmaktadır. İlk olarak evliliğinizde baş gösteren çekirdek inançlarımız, çocuğumuz doğduktan sonra katlanarak artabilir. 

Yani aslında siz neye inanıyorsanız çocuğunuz bir nevi size inançlarınızı yansıtır. Bu inançları çoğu zaman doğru zannederiz ve kendimizi onlarla koruduğumuzu düşünürüz.

Çocuğumuz ile iletişimde gelen vesveseler çekirdek inançlarımızdan gelir. Vesvese çocuk eğitiminde bizi zorlayan bir unsur olduğu gibi, aynı zamanda bizi bize hatırlatan bir vesiledir. Örneğin, ''ben yetersizmiyim?'' diye bir düşünce geldiğinde, bu vesvesenin bilinçaltından geldiğini ve çekirdek inancının zihne yansımış hali olduğunu fark etmek gerekir.

Bu da demek oluyor ki, bir ebeveyn çekirdek inançlarını tanıdıkça kendini tanımaya başlar. Kendine atalarından gelen yazgıları ve çocuğuna aktarmış olabileceği inanç ve korku yazgılarının farkına varır. 

Kendini ve yazgılarını tanıdıkça çocuğunu yargısız tanımaya başlar. Hangi davranışı neden yaptığını ve iletişimin neden bozuk olduğunu anlar.

Bununla birlikte iletişim bozuklukları azalır, sağlıklı ve sevgi dolu bir ebeveyn ve çocuk ilişkisi kurulur. İletişim bozukluğunun büyük bir kısmı vesveseden meydana geldiği için, ebeveynin zihnindeki vesvesenin azalması büyük bir ölçüde çocuk eğitimini kolaylaştıracaktır.Ebeveynin kendini tanıması ve kendini arızalardan arındırmasıyla vesvese ortadan kalkar.

Hiçbir insan hiçbir zaman ebeveynliğe tam manasıyla hazırlanamaz. Tek yapabileceği kendini tanımak ve çekirdek bilincindeki arızaları temizlemektir. Kişinin mutlaka çekirdek bilincinde açığa çıkmayan veya daha zamanı dolmamış arızaları vardır. Çocuklar en keskin aynalarımız oldukları için, bizlere en keskin ve en derin inançlarımızı yansıtırlar.

Bu yüzden çocuklarınızın davranışlarını fırsat bilirseniz, en derin inanç ve korkularınızı bulup, onlardan özgürleşebilirsiniz. Evlat dünyadaki en değerli hediye olduğu gibi,  bize bilinçli veya bilinçsiz yansıttığı her düşünce veya davranışı bir o'kadar değerli olmalıdır.

Bununla birlikte şükür nimeti arttırdığı gibi, çocuklarımıza teşekkür etmekte, arınmamıza vesile olan aynalık vazifelerini de arttıracaktır.

Bundan ötürü yavrularımızı hayal edelim ve onlara teşekkür edelim.

Sevgili yavrum beni bana yansıttığın ve bu yolculuğumda arınma vesilelerimden biri de sen olduğun için sana çok teşekkür ederim.

İyi ki varsın. Seni farklılıklarınla çok seviyorum...

YAZAR: ZÜLAL PELİT

Yazar'ın diğer yazılarına ulaşmak için

https://nefes21.com/profil/zulal-pelit

Yazar'ın sosyal medya hesabı

https://instagram.com/zulal.pelit?utm_medium=copy_link