Mükemmeliyetçiliğin Çocuklara Zararları

MÜKEMMELİYETÇİLİĞİN ÇOCUKLARA ZARARLARI

Mükemmeliyetçilik; olumlu gibi gözükse de aslında insanın ulaşılması mümkün olmayan hedeflerine umutsuzca erişme çabasıdır. Asla hata yapmama isteğidir.

Toplumumuz da bir çok insanda vardır mükemmel olma isteği. Kusursuz olayım, mükemmel olayım, hiçbir hatam olmasın diye kendini yıpratan insanlar. Bu durum bir hastalık gibi yapışır insanın yakasına.

Aslında mükemmeliyetçi olan kişilerin geçmişten gelen durumlar da olabileceği tespit edildi. Ebeveynlerin üzerlerinde ki mükemmeliyetçilik baskısı veya ailesi tarafından çevresi tarafından kabul görmeme gibi…

Hayatta hatasız, kusursuz insan yoktur. Hata yapmak, bir işleri başarmak kadar olağan bir şeydir aslında. Biz yüklenen kodlar yüzünden bazen hata yapmayı kabullenemiyoruz. Kendimiz kabullenemediğimiz için çevremizin de hata yapmasına müsaade etmiyoruz. Eşimizin, çocuklarımızın, dostlarımızın üzerinde baskı uygulayarak mükemmel olmalarını bekliyoruz. Farkında olmadan insanların üzerinde baskı kurarak onların daha da hata yapmalarına sebep oluyoruz.

Şimdi gelelim mükemmeliyetçi ebeveynin çocuklara zararlarına. Elbette ki her anne baba çocuğunun kusursuz olmasını, mükemmel olmasını ister. Hata yapmasın, hep başarılı olsun ister. Bunu da doğal olarak çocuklarına yansıtırlar. Çocukları hep başarılı, mükemmel olsun diye üzerlerinde baskı uygularlar.

Bu baskılar yüzünden çocuk hata yapmaktan korkar. Yaptığında söyleyemez, saklar hatta yalana bile başvurabilir. Çünkü ailenin istediği onun mükemmel olmasıdır. Ve bu durum çocuğun üzerinde büyük baskı yaratır.

Çocuklarımız da bir insandır ve hata yapmaları çok normaldir. Bazen başarısız olabilir, bazen hata yapabilirler. Çocukların üzerinde ki baskı onların korkmasına, her başarısızlık ve hatalarında çöküş yaşamalarına sebep olur. Yola devam etmesi zorlaşır. Aslında çocuklara hata da yapabileceğini, önemli olan vazgeçmemek olduğunu, üzülmemesi gerektiğini, tekrar denemesi gerektiğini ebeveyn anlatacaktır. Çocuğu rahatlatacak olan, huzurlu ve rahat bir ortam sağlayacak olan anne babasıdır.

Hiç kimse mükemmel olmak zorunda değildir. Zaten hiç kimse mükemmel de değildir. Mükemmel olmaya çabalayarak umutsuz, üzgün, dibe çökmüş bir hal alır her başarısız olduğunda. Hayatı bazen akışa bırakmak gerekir. Başarısızlıklar bizi üzmemeli. Biz ebeveynler çocuklarımız başarısız olduğunda bağırıp çağırırsak, kızarsak, ceza verirsek, o çocuğun doğruyu öğrenmesi için ona hata yapma fırsatı vermezsek o çocuğa haksızlık etmiş oluruz. Hayatta hiç bir şey bizim kontrolümüzde olmak zorunda değil.

Evlatlarımız bizim canlarımız. Mükemmel olmak zorunda değiller. Bırakın hata yapma fırsatları da olsun. Biz ebeveynler doğru rol model olalım yeter. Davranışlarımızla örnek olalım. Onları korkutmayalım. Sarılalım. Sevdiğimizi söyleyelim.

Sevgilerimle

Şule KELEŞ