YALNIZ KALAMAM

Kapısına geldim yine.
Kendimle alakalı olumsuz inançlar fark ettim.
Onunla konuşmaya geldim.
Tanıyorsunuz artık siz onu.
Bilinçaltım.
Çaldım kapısını.
Tık tık tık.
Ayaklarını sürüye sürüye geldi yine neden geldin der gibi.
Gelişindeki isteksizlikten anladım onu.
Açtı kapıyı nazlı nazlı.
Bekledi.
-Merhaba.
-Hoş geldin diyeceğim ancak hayırdır?
-Benim bir maruzatım olacaktı da.
-Şikayete geldin demek.
-Yok öyle demeyelim de değişiklik ihtiyacı diyelim.
-E söyle bakalım. Biliyorsun değişimi sevmem ben.
-Biliyorum ama değişim hayatın bir parçası öyle değil mi? Bak doğaya. Aynı kalan ne var ki?
-Uzatma istersen. Gerek yok alengirli laflara. Sadede gel.
-Aman iyi, nazik olmaya çalışmıştım.
-Olma benim çalışma prensibim bu değil öğren artık. Direk konuya gir?
-Tamam. Hayatımda sürekli bir erkek olmalı mı?
-Evet.
Şaşırdım cevabına.
-Nasıl yani ve neden?
-Yalnız olmamalısın çünkü. Hayatında mutlaka bir erkek olmalı.
-Neden peki?
-Yalnız kaldığında zarar görürsün.
-Bir kere zarar görmem hep göreceğim anlamına gelmez.

-Olsun ben risk alamam. Bunun bedelini ağır ödedim. Seni korumak zorundayım. Bir kere zarar gördün yine yalnız kalırsan yine zarar görürsün.
-Ailem var.
-Zarar gördüğünde onlar vardı da ne oldu? Onlar seni koruyabildi mi tacize karşı? Koruyamadı. Korursa seni ancak bir erkek korur. İlle de bir erkek olmalı hayatında. Bu konu tartışmaya kapalı.
-Yanlış, bana uygun olmayan insanları sokuyorsun hayatıma. Bu yaptığın ne kadar doğru?
-Olsun. Evliliği bir kez yaşadın, gördün göreceğini. Dersini almadın mı? Ben sana iyilik yapıyorum. Sana uygun olmayan insanları bilerek seçiyorum ben. Bir daha evleneme diye.
-Ama bu senin verebileceğin bir karar değil ki.
-Nasıl değil? Ben senin bilinç altınım. Kararları bal gibi de ben veririm. Senin kayıtlarını tutuyorum ben. Bu inançlar sana ait. Sen oluşturdun.
-Farkında değildim ama ben bu inançlarımın. Ben bunları değiştirmek istiyorum.
-Yook öyle kolay değil o işler.
-İmkansız mı diyorsun.
-Değil imkansız tabii. Ama zor. Eski köye yeni adet getirme lütfen. Yorma beni. Uğraştırma. Kaç yaşına gelmişin bırak Allahasen.
-Hayır irade benim. Tamam ben oluşturmuş olabilirim bu inançları ama bilmeden oluşturmuşum sonuçta. Ve artık değiştirmek istiyorum.
-İyi madem kolay gelsin sana, ben kolay değişmem ama.
-Ama ben istersem değişmek zorundasın değil mi?
-Evet. Elim mahkum sana karşı gelemem.
-Tamam başlayalım o zaman.
-Kararlısın yani. Görelim bakalım ne kadar kararlısın. Bak, seni güvene almadan asla hareket etmem söyleyim sana.
-Tamam güvende olacağım. Güven bana.
-Kusura bakma ben kimseye güvenmem.
-Öğreneceksin. Ben böyle istiyorum.

Yukarıda gördüğünüz diyalog benim bilincim ve bilinçaltım arasında. Böyle daha iyi anlatabilirim diye düşündüm kendimi.
17 yaşımdan beri evet hep erkek oldu hayatımda.
Uzun süren bir evliliğin sonrasında peş peşe adeta biri bitip biri başlayan ilişkiler devam etti hep.
Ta ki Bülent Gardiyanoğlu hayatıma girene kadar.
O zaman hak ve helal kavramını idrak ettim.

Tacizle yüzleştim.
Neyi neden yaptığımı, davranışlarımın altında yatan gerçek sebepleri anlamaya başladım.
O nedenle kendisi benim hak ve helal yola geçişimin vesilesidir.
Kör kuyularda tek başımaydım.
Rabbim Hz.Yusuf gibi beni de orada bırakmadı.
Bir el uzattı ve ben o eli tuttum.
Çok emek verdim kendime bugüne kadar.
Bir buçuk yıldır uğraşıyorum ama şükürler olsun.
Ne güzellikler ne değişimler oldu hayatımda çok şükür.
Bu “Yalnız kalamam. Yalnız kalırsam zarar görürüm. İlle de bir erkek olmalı hayatımda evet yanlış da olsa.” kök inancını dün yakaladım.
Yanlış insanların hayatıma girmesinin ve onları hayatımda tutmamın sebebini anladım.
Kendimi tanımaya devam ediyorum.
Bu son nefese kadar gidecek bir süreç.
Bugün 5 Nisan 2024. Mübarek kandil günü. Ey bilinçaltım sana emrimdir.
Ben her zaman güvendeyim.
Rabbim tarafından daima korunur ve kollanırım.
Şu andan itibaren sadece hak ve helal yolda doğru kişi girebilir hayatıma.
İznim onadır.
Bilgine.
Sevgiler.
İpek Böceği