Ya Kurulan Sistem Aynı Olsaydı?

 İnsan; farklı uzuvların biraraya oluşum sağlayarak birlikte işlem görmesiyle meydana gelmiş, bütünsel bir duayenle ilerleyen,mükemmel koordinasyonla hayatını idame ettirmeye çalışan yaratılmış varlıkların en yücesidir, hamdolsun. Bir uzuv görmesini sağlarken,diğeri duymasını,algılamasını, bir uzuv konuşmasını sağlarken,diğeri sükutla dinlemesini,bir uzuv yürümesine nail olurken, diğeri huzur içinde izlemesini,bir uzuv fikrini beyana geçip düşüncesini kurgulama aşamasını yaparken, diğeri denge kurulumuna vakıf olma kavramında ilerlemesine destek sağlamakta.

  Müthiş bir evrensel mekanizma niteliğinde durmaksızın yedi gün yirmidört saat hiç yorulmaksızın devir dayımla akış oluşturarak döngüsel çarkın engellerine takılmaksızın vesilesini oluşturur eşsiz benzersiz vücudu aksanımızda. Düşünsenize, hepimiz eşit yaratılsaydık aynı kulvarda vücudu derya kitlesinde birbirimizin tıpa tıp benzeri olsaydık bütün uzuvlarımızda  el, kulak, göz, ayak burun olsaydı tek tip işlemleri, görevleri, hizmetleri vukusunda caip olsaydı, bütünsellik yerine teklik, benlik, birlik kuramı münasır olsaydı, işleyen devasal sistemde bütün koordinasyon nasıl bir vücuda sahip olurduk acaba? Düşünce boyutunda bile hayaline henüz vakıf olamazken, gerçeklik konusunu hiç düşünemiyorum, kuramıyorum, taşıyamıyorum, canlandıramıyorum zihnimde gerçekten. Oysa Rabbim nasılda dengeli olgu içinde mucizevi potansiyel veryansınını oluşturmuş biz insanoğlunu yaratırken.

 Her ne denli dilimizi, kalbimizi şükür mealine kapatıp, isyansal çercevede kaderleştirerek ilerlesekte dünyevi boyutta yaratılmış varlıkların içinde en yücesi,en mertebesi, en özel tüzeli, en zengini ve en manevisine sahip tam ve bütünselken. Binlerce şükür apayrı uzuvlarınbiraraya gelmesinden, her farklı uzuvun kendi güzelliğini ekleyerek takdiri şahane sunmasından dolayı kurulan düzen mekanizması Vücudumuzun Rahmetle sunulan armağan duayeninine. Bedenimizde mevcutsal işleyişte belkide biri rahatsızlandığında diğeride aynı hisiyatı bütünselliği veryansıl yaşamakta.nasıl ki bir anne düşünün yeni dünyaya getirmekte vesile olduğu bebeği için senin sadece altını değiştireyim bünunla birlikte sütünü vermekle hükümlü değilim zihniyeti vicdanında yer almazsaimkansızca mantık kuramına aykırıysa bu düşünce vücudumuzdaki hiç bir uzuvda tek başına vakıf muntakim olarak intikal kılamaz kanatimce. Acılarıda, mutluluklarıda, hüzünleride ,sevinçleride ,hastalığı ve sağlığı da bana göre bütünsellik bilincinde paylaşmakta...

 Bütünlük sağlayan, sağlıkla varolan uzuvlarımın varlığına birliğine sonsuz teşekkürlerimle..

 Hayriye Çalışkan Acar