Vesvese Sözlüğü 94- Değerlisin

İçimde kopan fırtınaları bilir misin?

Hiç susmadan konuşup duran zihni mi? Ne kadar da çok konuşuyor?

İki elimin arasına başımı aldım öylece duruyorum.

Sus diyorum sus artık!

Değersizmişim ben, sevmemiş kimse beni, hiçbir şey yapamaz mışım! Acaba gerçekten öyle mi?

Bitiyordum günden güne. Bitik, harap bir halde. “ Kime ne faydan var ki senin”diyor durmadan. Değersizsin işte sen değersiz!

Yeter artık! Neden susmuyorsun zihnim? Neden bu kadar çok konuşuyorsun? Ne istiyorsun benden?

Beynin yenmesi ne demek bilir misiniz?

Ne yapmalıyım?Onu susturmalı mıyım? Yoksa sorduğu sorulara cevap mı vermeliyim?Çünkü bu durum artık dayanılmayacak bir hal alıyor.

Bunları yaşamayan kaç kişi vardır ki şu hayatta? Bu sesler yüzünden kendimizi sevmeyerek, değer vermeyerek geçiyor ömrümüz.

Sende yaşadın bu durumu öyle değil mi?

O zaman ondan kurtulman için sana bir sır vereyim mi? Ne dersin? Evet diyorsan hazır ol!

Korkma sakın! Seni çok iyi anlıyorum. Bu sesin ne olduğunu anlaman için sana el uzatıyorum. Hadi! Yapabilirsin.

O beynini yiyen, hiç susmayan, durmadan konuşan şey vesvese. Ah o Seni öyle bir yerden vurur ki,  ne yapacağını şaşırırsın. Ne kadar negatif duygu varsa  yavaş yavaş işler sana. Öyle bir konuşur ki farkında olmadan hak verirsin ona. Bir süre sonra hayatında hep onun haklı çıkacağı şeyler yaşamaya başlarsın. Dibe çökersin yavaş yavaş. Üzülme sakın! Yalnız değilsin. Bunları seninle birlikte yaşayan milyarlarca insan var.

Değer görememekten korkuyorsun, çünkü kendine değer vermeyen sensin.

Sen kendini sevmezsen, kimse seni sevmez. Vesvese seni zaafından yakalamış kullanıp duruyor.  Neymiş efendim sen değersizmişsin.

Rabbin seni sevgiyle ve aşkla yarattı. Sana kendi ruhundan üfledi. Ne kadar değerli olduğunun farkına var. Yalnız değilsin. Yaradan sana şah damarından daha yakın. Ve seni çok seviyor. Yıllarca değer görmek için başkalarının istediği gibi biri olmaya çalıştın. Saçını süpürge ettin. Fedakarlıklar yaptın. Peki ne oldu? İstediğin değeri gördün mü? Ben söyleyeyim sana. Hayır görmedin. O  zaman şimdi kendin için birşeyler yapma vakti gelmedi mi? Artık kendi değerinin farkına var.

Haydi kalk ayağa ve aynaya bak! Gözlerine bak. Kendine gülümse ve tekrar et:

- BEN DEĞERLİYİM, ÖZELİM, KENDİMİ OLDUĞUM  HALİMLE ÇOK SEVİYORUM, KENDİMİ OLDUĞUM GİBİ KABUL EDİYORUM. 

Biliyorum, ilk başlarda kendin inanmayacaksın bu duyduklarına. Ama zamanla senin bir parçan olacak tüm bu söylenenler. Sen kendine güzel sözler söylerken,vesvese yine kapını çalacak, 

- Kendini kandırma! Değersiz olduğunu çok iyi biliyorsun.

Ona de ki:

- Seni tanıyorum artık! Fakat sen bana ait bir düşünce değilsin. sana inanmıyorum çünkü ben çok değerliyim!

Bu sözlere yılmadan, usanmadan devam et. Her sabah uyandığında aynaya bak ve ne kadar değerli, ne kadar özel, ne kadar sevmeye sevilmeye layık olduğunu gör. Değerinin farkına var. İlk önce sen kendine değer ver.Sonra gör bak etrafın nasıl da sana değer verenlerle dolup taşacak. Sen kendini sevdikçe, kabul ettikçe nasıl da sevenlerin artacak.  Unutma arkadaşım; sen kendine değer vermezsen, kimse sana değer vermez.

Hadi şimdi  kendine şöyle söyle:

- Bu zamana kadar sana gereken değeri ve sevgiyi vermediğim için senden özür dilerim. Artık kendi değerimin farkındayım. Kendimi seviyorum. Kendimi affettim. Kendime hakkımı helal ettim.

DEĞERLİYİM İŞTE

Değer miydi bunca şeye?

O kadar üzülmeye

Bunun için mi gelmiştim dünyaya?

Hep hüzün, hep hüsran.

Sonra onlarca soru

Niye ben, niye ben?

Beni mi buldu herşey?

Hayır azizim bildiğin gibi değil

Vesvese sadece oyun oynadı durdu

Kendimi kaybettirdi de ne oldu?

Bilemedim sevmeyi,

Bilemedim değer vermeyi,

Kırdım özümü,

Özümdeki çocuğu,

Ama sonra onu farkettim

Sarıldım doya doya,

Öptüm, kokladım onu.

Affet beni dedim küçüğüm,

Affet sevemedim seni,

Veremedim değerini,

Rabbim sevgiyle yaratmışken beni,

Anlayamadım güzelliğimi,

Değerliyim işte çok değerli.

YAZAR: ŞULE KELEŞ

Yazar'ın diğer yazılarına ulaşmak için

https://nefes21.com/profil/sule_05

Yazar'ın sosyal medya hesabı

https://instagram.com/sulesblog_?utm_medium=copy_link