Vesvese Sözlüğü 91- Değersizlik Labirenti

Sözlükte vesvese/visvâs “fısıldama, kötü telkinde bulunma, karışık sözler söyleme, kuşkulanma” aynı kökten vesvâs “insanın içine doğan zararlı uyarıcı, kötü duygu ve düşünce, telkin, şüphe, fısıltı, evham” gibi mânalara gelmektedir. Dinî terminolojide vesvese/visvâs;  “şeytanın veya nefsin insana kötü ve zararlı telkinde bulunması, şeytandan yahut nefisten gelen, insanı dine aykırı aşırı davranışlara yönelten telkin.” vesvâs “şeytan, şeytanın insanın içine attığı saptırıcı dürtü, faydasız söz, şüphe ve tereddüt” anlamlarında kullanılır. Vesveseyi kısaca tanıdık, bizi yönetmesine izin verirsek hayatımızı bize zindan eden bir ses olur. Tam tersi de olabilir, vesveselerimizi yönetmeyi öğrenirsek hayatımızdan neşenin ve mutluluğun eksik olmayacağı güzel  bir hayatımız olabilir.

Gelin şimdi hep beraber hayal edelim.Vesvese bize nasıl tuzaklar kuruyor, bizi nasıl kendimizle savaştırıyor. Fısıltılarla sizi oyalayan bir sesin konuşmaya başladığını düşünün.O kadar büyük bir prodüksiyona sahip ki karşınıza aniden parlak, büyük bir altın kapı çıkardı. Merak ediyorsunuz ve o kapının tokmağından tutup aralıyorsunuz. Merakınıza yenik düştünüz ve içeriye girdiniz.Siz girer girmez kapı kapandı. Karşınızda her biri başka bir odaya açılan kapılar çıktı. Bu kapılar ilk gördüğün kapılardan daha büyük ,daha parlak. Fısıltı devam ediyor, birden elinizde  parlak ve büyük bir anahtar beliriyor. Sen anahtardan gözünü alamıyorsun. Anahtardan gözünü kapılara çevirdiğinde bir kapı önünde buldun kendini. Fısıltı devam ediyor...  Sen kendini anlamadan bir bakmışsın odadasın , oda zifiri karanlık, fısıltı sesini yükseltmeye başladı. Vesvese seni değersizlik korkusuna sen anlamadan getirdi.Kendini sana değersiz hissettiriyor.Vesvese, labirentlerini kurmaya başladı. O büyük ve yalan olan prodüksiyonun oynadığı oyunları görmeye hazır mısın?

Karanlık odada işine seni değersizleştirerek başlayan vesvese. Bulunduğun odanın duvarlarını teker teker örmeye başlıyor, her bir tuğla bir vesvese önce güzel gözüküyor,seni koruduğunu hissettirip oyalıyor seni sonra bir bakmışsın karanlıktasın. Yol yok ,iz yok. Başlıyor fısıldamaya:“Sen değersizsin, uyuşuksun,tembelsin kendine bile saygın yok.” diyor. Seni senle vuruyor, seni senle yıkıyor, fısıltılar her cümlede ağırlaşarak devam ediyor. Tam güzel ,üretken bir anınızda fısıltı geliyor ve size şöyle söylüyor: “Gene  boş işler peşindesin, kendine bile güvenin yok, sen kim bu işi yapmak kim?” Bir bakıyorsunuz gene o karanlık odadasınız önünüzde kapılar var, bir türlü doğru kapıya ulaşamıyorsunuz, vesvese sizi hep kandırıyor anlamıyorsunuz. Tam çıktım diyorsunuz halbuki bir adım bile atamamışsınız. Ne zaman kıpırdasan fısıltı başlıyor, sanki sizi tetikte bekliyor, çıkamıyorsun değersizlik odasından. O devam ediyor fısıldamaya, evde ailenle berabersin ya da dışarıdasın arkadaşlarınla berabersin,ya da iş yerindesin iş arkadaşlarının yanındayken ufak bir olay olduğunda vesvese başlıyor fısıldamaya ve diyor ki: ” Sevilmiyorsun, değersizsin, başarısızsın, anlaşılmıyorsun, korkup endişelenmelisin.” Sen de Doğru, aynen böyle dediğin anda bir bakmışsın oda az daha kararmış, vesvese seni   terbiye etmeye başlamış, seni eğitiyor daha çok karanlığa batasın diye farkında değilsin. Evdesin, huzurlusun akşam olmuş huzurlu bir şekilde uyumak için yatağına uzandın, tam uykuya dalacaksın vesvese  fısıltıya başlıyor:

“Bugün çok boş geçti, sen niye bu kadar tembel ve uyuşuk sun? Zaten hiçbir yeteneğin de yok. Senin yaşındakiler iş sahibi oldu, sen okulu bile zor bitirdin. Şimdi şu haline bak uyuşuk, işe yaramaz, tembel birisin sen.” diyor ve susuyor. Uykun kaçtı ne yapacağını bilmez halde dolaşıyorsun, seni adeta oyuncağı haline getirdi. Değersizlik korkusu odanda elini kolunu bağlıyor. Sırf sen onu dinledin ama göndermediğin için veya ben seni dinlemiyorum, dedin. Ama  aslında hep onu dinliyor olduğun için. Amacına ulaşınca fısıldamıyor artık sana vesvese.

Boş durduğun zamanlarda kendini izle, o fısıltı geliyor mu? Bir bak ne zaman boş dursan konuşmaz lakin ne zaman hızlansan peşine takılır. Seni değersizlik labirentinde derin bir kuyuya atmak için vesvese yeniden fısıldamaya başlıyor ve şöyle söylüyor:” Neden hep bunlar benim başıma geliyor? Şanssızım, tüm kötülükler beni bulur. Ben görünmezim. ” diyerek seni senden alan sözlerle seni kör bir kuyuya atıyor. Çırpındıkça vesveselerle karanlığa gömülüyorsun. Bir andan sonra bakıyorsun ki bir odada mahkûm gibi olmuşsun.Hep aynı fısıltılar,vesvese işini yapıyor.

Vesvesenin bizi, daha biz anlamadan hangi durumların içine soktuğunu çok açık gördük. Peki bu durumdan nasıl kurtulabiliriz? Gelin hep beraber öğrenelim. Aklımıza gelen düşünceleri iyilik filtresinden geçirmemiz gerekiyor. İyilik filtresinden geçmeyen her bir fısıltı için olumlama yöntemini kullanın. Örnek olarak vesvese size değersizsin, yapamazsın, sen bunu hak etmiyorsun diyorsa, olumlama olarak: ”Ben değerliyim, yapabilirim, ben her türlü güzelliği kolaylıkla ve bollukla, sağlıkla hak ediyorum.” derseniz..Bu olumlamayı her vesvesemiz için yaptığımızda vesvese kendi labirentinde çıkış yolunu bulamayacaktır. Böylelikle vesvesenizi yönetirsiniz. Siz vesvesenizi yönetmeyi öğrendikçe hayatınızda güzelliklerin, huzurun, bolluk ve bereketin ilahi akışta size aktığını göreceksiniz. Bu olumlamaları yapıyorsunuz ama hala olmuyorsa mutlaka bir uzmandan yardım almanızı tavsiye ediyorum. Unutmayın! Vesvese sizi değil, siz onu yönetin. Bolluk ve bereket kolaylıkla ,sağlıkla sizlerle olsun.

YAZAR: AHMET UYGUN

Yazar'ın diğer yazılarına ulaşmak için

https://nefes21.com/profil/ahmet-uygun

Yazar'ın sosyal medya hesabı

https://www.instagram.com/aahmetuygunn/?hl=tr