SUS

Gitme dedi, kal. Çok aradım seni...

SUS

Korkmuştum,
Gönlüm gün ışığına çıkınca.
Zere kimse göremez beni,
Anlaşılmazım,
Kördüğüm misali,
Çözülmezim sanıyordum.
Ama bir çift göz hem de ilk bakışta
Çözüverince düğümü,
Çok korktum.
Bildiklerim yalan olmuştu,
Çünkü bilmediğim yerden gelmişti hayat.

Tam dur yolcu yaralıyım diyecektim ki,
Durdu birden.
Öyle derin baktı ki bana,
Kaçırdım gözlerimi derinlerinden.
Bakma bana öyle dedim.
Neden dedi?
Korkuyorum yüksekliğinden dedim.
Korkma tut elimi dedi.
Sadece işaret parmağımı uzattım,
Emin olmak için.
Ya tutmazsa,
Ya bırakırsa elimi diye.
Vazgeçecektim ki,
Birden tuttu elimi can havliyle.

Gitme dedi.
Kal!
Çok aradım seni.
Birazdan güneş de batacak.
Çay koydum bak,
Sobanın üzerine.
Üşümüşsün hem.
Muhabbet de ederiz dedi.
Çok istiyordum ama çekiniyordum da.
Rehavet çöker de alışırım diye,
Sıcaklığına.

İnadına derin derin baktı bana.
Söz dinlemez bir tarafı vardı benim gibi.
Bilmişti bilinmezliklerimi.
Şaşıp kalmıştım.
Nasıl olur?
Nasıl görürdü yüreğimi?
Tek kelam etmeden.
Nasıl tanımıştı suskunluğumu?
Sus dedim sus!
Susmuş halde böyleysek,
Konuşunca neler olur kimbilir?
ELİF YERSEL

En güncel gelişmelerden hemen haberdar olmak için Telegram kanalımıza katılın!