SENİN YÜZÜNDEN!

Ben hareketli bir insanım.
Bildiğim buydu.
Ama doğru değilmiş.
Ben alenen uyandığım andan uyuyana kadar geçen bütün zamanımda teyakkuz
halindeymişim, alarm durumundaymışım canlar.
Her an, her yerden kendim ve çocuklarım adına gelebilecek her türlü kötülüğe karşı
tetikteymişim.
Pusuya yatmış bir aslan gibiymişim. Düşünebiliyor musunuz bedenen ve ruhen ne kadar
yorulduğumu?
İnanın ben yeni anladım.
Aman Allah’ım!
Ben 9 yaşımdan 46 yaşıma kadar, yaşadığım taciz olayı nedeniyle her günümün her anında
gelebilecek her türlü kötülüğe karşı savaş halindeymişim.
Savaştaymışım ben.
Bedenim, organlarım cephelerim olmuş.
Yazarken içim yoruldu.
21 Gün beyaz kağıt çalışması esnasında yazdıkça çıkmaya başladı aslı astarı olmayan çekirdek
inançlar bir bir bilinçaltımdan:
-Neden senin başına geldi bu olay?
-Senin yüzünden çünkü!
-Senin yüzünden!
-Sen hak ettin bunu!
-Sen buna layıksın!
-Muhakkak ki hak edecek bir şey yaptın sen!
-Yapmasaydın gelmezdi başına!
-Yazıklar olsun sana!
Her söylediğini değil, yazabildiklerimi yazıyorum.
Çünkü dili o kadar acımasız ki!
Gerisini siz düşünün.
Kesmiş miyim faturayı kendime?
9 yaşında bir çocuğun ne günahı olabilir ki?
Bilinçaltım mantıklı olup olmadığına bakmadan yalan yanlış pek çok inanç kaydetmiş bu olayla
ilgili.

Ben kendimle ilgili neye inandığımı yeni öğrendim.
Bu inançlar benim düşüncelerimin, duygularımın, kararlarımın, sözlerimin, ilişkilerimin
temelini oluşturmuş demek ki!
Bugüne kadar ben neler yaşadım, nasıl bir kader ördüm kendime?
Kendine hoş geldin!
Ben hoş geldim de hiç hoş bulmadım yalnız.
Demek hak ettim he?
Dedem rahmetli şöyle derdi: “ Vay anasını!”
Taciz olayı benim hayatımda nelere sebep olmuş bakalım :
-Bedenimi sevmemeye,
-Kendimi bedenden ibaret sanarak bir ruhumun yüreğimin olduğunu görmemeye,
-Bedenimi haram helal demeden kullanmaya ve kullandırtmaya,
-Kendimi sevmemeye,
-Kendimi kirli hissetmeye,
-Kendimi güzelliklere layık görmemeye,
-Her durumda suçlunun ilk ben olduğumu düşünmeme,
-Panik halinde yaşamama,
-Çocuklarımla ilgili aşırı korkular yaşamama,
-Ne yaparsan yapayım kendimi başarılı görmemeye,
-Daima huzursuz yaşamama.
Bunların pek çoğu geçmişte kaldı şükürler olsun.
Nefes21 Akademi'den aldığım eğitim sonrasında bambaşka bir insan oldum.
Hepsini bir bir şifalandırıyorum.
İyileşiyorum.
Hak ve helal yoldayım artık.
Yüreğimi gördüm.
Bedenimi sevdim.
Geçmişimi kucakladım.
Ailemle barıştım.
Güzellikler ve bolluk hayatıma akmaya başladı.
Mutlu olmaya başladım.
Hayatımda ilk defa hayallerim,hedeflerim oldu.
İnandım kendime.

En önemlisi de barıştım Rabbimle.
Az kaldı ipek böceği kelebek olup uçmak üzere.
Teşekkür ederim ailem.
İyi ki varsınız...
İPEK BÖCEĞİ