Okyanustaki Zenginlik

Bazen büyük bir imtihanın eşiğinden geçerken buluruz benliğimizi,

Kimi üzülür “Ah ”der

Kimi yanar “Aşk ”der

Kimi sabır eyler “Hâk” der.

İnsan diyorum insanı tek kelimeyle tanımla deseler sonsuz okyanus derim. İçi çağlayan bir akıntıya sürüklenmiş sessizce ilerleyen, dışı aramakla yoğrulmuş kıvrıla kıvrıla derinliğe küsmüş çöl misali diplere gömülen. Gönül yaralı bir acıya vakıfsa her dem yalnızlığına sarılan abıhayatını saklayan denizi derya olur ruhu bedende. Yalnızlık ayrılık ile vuslat arasında hasretle özleme giden ömrü teşkil eder belki de gizlendiği gecelerde.

İnsan doğmak elimizde değilken, insan kalabilmek genlerimizde, öz benliğimizde diye düşünüyorum. Baki olmayan gel geçsi dünyanın serveti kuru bir kavgadan ibaretken, her şeyin en özeli, en güzeli, en zengini insan kendini bilmemekten yoksun ruhun yolculuğuna. Kim bilir kaç mevsim daha devirecek ararken bulamadığı deva salda.

Allah kimseyi gücünün yettiğinden öte mükellef kılmaz. Kazandığı da onundur. (Bakara 286) Muhakkak yüce Mevla’m hiçbir zerreyi boşa yaratmadı. Ne diyor sevdiğime kendimi zikrettiririm. O halde insan olarak derdimiz ne? Aşıklık sevdiğine teslimiyetle bir fiil şikayetsiz yaşadıklarını hikaye etmeksizin verdiğine şükür vukuu bulmaktan ibaret değil miydi? Her şeyine sabırla, sukutla, sebatla katlanabilmek, tastamam kabul edebilmek, kusuru görmezden gelip örtebilmek, benlikten sıyrılıp bizliğe bürünebilmek, nefsini derviş mertebesiyle eğitip, arif olma erdemine gönül ehliğiyle ulaşarak mest eyleyebilmektir.

Şayet kalbinde ne varsa onu verebilirsin çevrene. Cebinde, kesende, evinde ancak mevcut olanı harcayabilir paylaşabilirsin sevdiklerin, sevmediklerin, bildiklerin, bilmediklerinle. Bu kıssa beni çok derinden etkiler dostum bak anlatayım da dinle!

 Bir gün Hz. İsa sokaktan geçerken birkaç kişi ona laf atar, hakaret eder büyük imtiyazla. Hz. İsa durur önce tebessüm eder sonra dua ile karşılık verir söylenen oluşumlara. Yardımcısından biri dayanamaz sorar Hz. İsa ‘ya;

*Efendim bu adamlar size hakaret boyutunda laflar ettiler siz öfkelenmediniz bilakis üstüne üstelik onlara dua ettiniz. “nedir bunun himmeti?

Hz. İsa yardımcısının gözlerinin içine bakarak ”Ben sadece kesemde olanı harcadım.” diyerek cevap verir havarisin dene..

İşte öyle dostum paylaşmaktan keyif aldığım çay var içersen, soframda bölüştüğüm ekmek çorbam var katık edersen, kırk yıllık acı bir kahve yer alır sohbete eşlik edersen, sonsuz sevgi var beklentisiz sevebilirsen, dua var şayet icabet edebilir içinde yer edinirsen, mutluluk var gözlerdeki derinliği anlayabilirsen, ne olursan ol yine gel desem hoşgörüye davete icabet eder misin bilmem.

Hayriye Çalışkan Acar

Profesyonel Koç