Neden Mutlu Olamıyoruz?
Hayatımızda var olan her şeye o kadar alışmışız ki , sanki olmak zorundaymış gibi teşekkür etmeyi unutmuşuz. Sonsuz nimetler arasında bize verilmeyen, Yaradan'ın kaderimize yazmayı uygun görmediği bir şeyi biz daha iyi bilirmişiz gibi şikayetle ve hayıflanarak anlatır olmuşuz.
Burcu Daşdelen 
Bu dönemin insanlarında görünen en ortak özellik sanıyorum ki mutsuzluk. Hem de çoğu kez sebebi bilinmeyen kaynağı belli olmayan bir mutsuzluk.
Kimileri bunu iç sıkıntısı olarak tanımlıyor, bunalıyorum diyor. Mutsuzum, sıkılıyorum, offff, içim daraldı ve bunun gibi bir sürü kelime hepimizin en çok duyduğu bazılarımızın ise en çok telaffuz ettiklerinden öyle değil mi ?
Oysaki hiçbir dönem bu kadar bolluk içinde geçmemiş. Tarih boyunca insanoğlunun mücadele ettiği, maruz kaldığı o zorlukların hiçbiri bugün yok.
Peki o halde neden mutsuz bu insanlar?
Aslında cevabı basit , bizler bunu anlamak istemiyoruz ve her durumu ''zor'' olarak nitelendirmeyi seviyoruz.
Yetinemiyoruz. Hep daha fazlasını ama bir an önce, çabamız olmamasına rağmen istiyoruz. Sınırsızca harcayacağım param olsun ama ben çalışmayayım, istediğimi yiyeyim ama kilo almayayım, ben aramayayım ama o hep beni arasın gibi örnekler.
Bazen de bizde olan neyse gözümüz görmüyor, başkasındakini istiyoruz. Bir ayakkabı dışarı çıktığımızda ayağımızı dış etkenlerden korumaya ve yürümemize yardımcı iken aynı modelin 5. renginin dolabında olmayışını anlatan o kadar çok insan var ki. Daha da tuhaf olanı başkaları mutlu diye mutsuz olan insanlar bile çıkıyor karşımıza.
Hayatımızda var olan her şeye o kadar alışmışız ki , sanki olmak zorundaymış gibi teşekkür etmeyi unutmuşuz. Sonsuz nimetler arasında bize verilmeyen, Yaradan'ın kaderimize yazmayı uygun görmediği bir şeyi biz daha iyi bilirmişiz gibi şikayetle ve hayıflanarak anlatır olmuşuz.
Dilimize pelesenk olmuş '' YOK''. Peki ama neden VAR'ı göremez olduk düşündük mü ?
''Hiç param yok'' yerine ''Şükürler olsun 20 liram var'' diyemez miyiz ?
''Şu marka güneş gözlüğüm yok'' yerine '' Şükürler olsun gören gözlerim var'' diyemez miyiz ?
''Filanca dubleks evde oturuyor bizim ev kümes gibi '' yerine '' Şükürler olsun başımı yastığa huzurla koyabildiğim bir evim var'' diyemez miyiz ?
Bu örneklerin sonu gelmez, haydi bugünden itibaren farklı bir şey yapmaya başlayalım sizlerle. Nelerimiz var onları görelim gerekirse bir liste yapıp görebileceğimiz bir yere iliştirelim her gün yeni VAR'lar keşfedip ekleyelim. Ve her günümüzü olanlarımıza şükrederek , teşekkür ve minnetle geçirelim. Yok frekansından, yok odağından çıkıp var olana müthiş bir yolculuk yapalım.
Dilerim yolcuğumuz keyif versin, bizi hiç görmediğimiz yerlere ulaştırsın.
En güncel gelişmelerden hemen haberdar olmak için Telegram kanalımıza katılın!
