Mirasınızı Nasıl Kullanırdınız?
Yazının devamını okumadan önce, gözlerinizi kapatıp birkaç dakika düşünün; Hayatınızda size bırakılmış en değerli miras nedir? ve siz bu dünyadan giderken, gelecek kuşaklara bırakmayı arzuladığınız en değerli mirasınız nedir?
Farkındalık yoluna giren her insan genel olarak önce affetme, çekim yasası ve hayatına çektiklerinin sorumluluğunu alma konularıyla karşılaşır.
Ve içinde karmaşık olan duyguları iyice karışmaya başlar.
Çok küçük yaşlarda hayatında travmalar yaşamaya başlayan kişiler yola şöyle bir cümleyle çıkarlar...
"İyi de, o yaşta bir çocuk nasıl bunları yaşar, nasıl hayatına çekmiş olur da affetmesi gerekir ki? Benim suçum ne, önce onlar özür dilesin, ben asla affedemem"
Tercih tabi ki senin, kimse kimseyi zorla affetmek zorunda değil bununla birlikte affettiğinizde diğer kişiye bir şey olmuyor siz özgürleşip hafifliyorsunuz.
Gelelim "küçük yaşta hayatıma bunu nasıl çektim" konusuna;
İlk önce hatırlamamız gereken konu, biz anne ve babamızdan ayrı bir varlık değiliz, hatta 7 kuşak atalarımızdan da...
Hal böyle olunca babadan anneye geçen spermde babanın genetik mirası senin oluşumuna aracılık ederken, annende döllenip canlanmaya başladığında da annenin genetik mirası göbek bağı ile sana akmaya başlıyor.
Ve sen doğduğunda zengin bir genetik donanımla hayata başlıyorsun.
Anne ve babanın zamanında kendi yaşamlarında dönüştüremediği, iyileştiremediği, affedemediği, helalleşemediği tüm yazılımlar sende can bulmaya başlıyor ve bu gerçekleştiğinde de çocukken yaşanılan travmalar, o çocuğun geleceğini de şekillendirmiş oluyor...
Farkındalığı açılmış uykudan uyanmış bir kişi kendi hayatının sorumluluğunu alırken, genetik aktarımlarının da sorumluluğunu alabiliyor.
Anne ve baba farkındalığını güçlendirememiş ya da aktifleştirememiş olabilir ve eğer sen bu konuda şanslı ve uyanıksan, eğer sen farkındalıkla yaşamayı seçtiysen, senden sonraki kuşağı ve senden önceki kuşağı şifalama gücünü veren meşaleyi elinde tutuyorsun demektir
O yüzdendir ki hangi yaşta ne yaşadıysan yaşandı, bitti ve gitti. Yıllar öncenin yükünü buraya kadar getirmenin kimseye bir faydası yok. O halde, bırak "bunu ben nasıl hayatıma çektim ki" düşüncesini, Şimdi, şu an, sen kimsin ve şu andan itibaren kim olmak istiyorsun? Bunda daha iyi bir sen nasıl olur? Bunlara ve olabildiğince iyileşmeye, daha iyi olmaya, özgürleşmeye odaklan…
Ve sen iyileştiğinde sana görünmez iplerle bağlı olan herkesin daha iyi oluşunu izleyerek hayatın tadını çıkart. Ve tabi ki senden sonraki kuşaklara temiz bir genetik miras bırakacak olmanın huzuru ile...
Soralım şimdi kendimize;
Kendi genetik mirasımı şifalayarak benden sonraya da şifalı bir genetik miras bırakmış olmam neye benzer?
Bunun oluşması için hangi değer, bilinç ve inanç olabilirim?
Kendim olmak, kendim olarak yaşıyor olmam neye benzer?
Sevgi ve şifayla
Dilek Torun
En güncel gelişmelerden hemen haberdar olmak için Telegram kanalımıza katılın!