Kendi Sırrına Yolculuk  

Kendine yol almayan, gerçeğe yürüyemez.

Kendi Sırrına Yolculuk   

Kendine yol almayan

Gerçeğe yürüyemez,

Kendine yürüyüp, varamayan

Sırra kavuşamaz,

Ve kendine ulaşan

Bir daha asla başkası olamaz...

 

Maskeleri düşer önce yüzünden ve yüreğinden, bir bir kurumuş yapraklar gibi,

Sonra beklentileri savrulup gider rüzgârla birer kum zerreciği misali,

 

Teslim olmuştur tüm varlığı ile sırrın sahibine...

Ve görür bütünün içindeki kocaman hiçliğini...

 

Ve sonra... Sonra da

Anlar o vakit,

 

Aslolan ruhu ve ruhunun aldığı nefestir sadece...

Bedenin ise ruha nefesle can ve şekil verilmiş bir emanet olduğunu...

 

Ve kendim(-iz)e not:

 

Ruhuma sevgi, bedenime saygı, varlığıma şükranla...

Ulaşmak üzere içimdeki sırrın huzuruna...

Ve sırra ulaştığım yerde,

Sırrına ulaşanlarla ve sırrını arayanlarla buluşmaya

 

Sevgi ve ışıkla

Dilek Torun

En güncel gelişmelerden hemen haberdar olmak için Telegram kanalımıza katılın!