Kendi Sırrına Yolculuk
Kendine yol almayan, gerçeğe yürüyemez.
Kendine yol almayan
Gerçeğe yürüyemez,
Kendine yürüyüp, varamayan
Sırra kavuşamaz,
Ve kendine ulaşan
Bir daha asla başkası olamaz...
Maskeleri düşer önce yüzünden ve yüreğinden, bir bir kurumuş yapraklar gibi,
Sonra beklentileri savrulup gider rüzgârla birer kum zerreciği misali,
Teslim olmuştur tüm varlığı ile sırrın sahibine...
Ve görür bütünün içindeki kocaman hiçliğini...
Ve sonra... Sonra da
Anlar o vakit,
Aslolan ruhu ve ruhunun aldığı nefestir sadece...
Bedenin ise ruha nefesle can ve şekil verilmiş bir emanet olduğunu...
Ve kendim(-iz)e not:
Ruhuma sevgi, bedenime saygı, varlığıma şükranla...
Ulaşmak üzere içimdeki sırrın huzuruna...
Ve sırra ulaştığım yerde,
Sırrına ulaşanlarla ve sırrını arayanlarla buluşmaya
Sevgi ve ışıkla
Dilek Torun
En güncel gelişmelerden hemen haberdar olmak için Telegram kanalımıza katılın!