Kendi Keşfimiz

İnsanın kendini keşfetmesi kadar büyük bir buluş olamaz sanırım. Kendimizi keşfettiğimizde âlemi keşfetmişizdir, diye düşünüyorum. Tek bir insanın bedeninde,  ruhunda, zaten minyatür bir âlem mevcut değil mi? Kendi keşfimiz,  diğer insanları, kâinatı anlama noktasında da bize en geniş kapıları açar.

Hangi duygudayım, bu hareketi neden yaptım. Bunu söylemekteki amacım nedir. İnsan,  farkında olmasa da sebepsiz hiçbir davranışta ya da söylemde bulunmuyor. İyilik ya da kötülük olsun, altında bir niyet, bir duygu ya da korku muhakkak var. İnsan olarak ölüme dahi, sebepler dairesinde bir anlam yüklemiyor muyuz? Bu sebepler insanların sığındığı bir liman olur.

Yaşadığımız hiçbir şey öylesine değil, dünyaya öylesine gelmedik. Yaratılan her şeyin bir amacı var. Dünya döngüsünde her şeye,  herkese ihtiyaç var. Doktora, sanatçıya,  çiftçiye, hayatın kusursuz döngüsü için de, aslında hepsinin yeri ayrı gibi görünse de sistem aynı orkestranın birer olmazsa olmaz parçası şeklinde hepimizi kucaklıyor. Böylece yapbozun parçaları noksansız tamamlanıyor.

Peki, bu orkestra için kendi adınıza, en iyi ne yaparsınız? Hayat amacınız nedir? Takip edilmesi gereken doğru rota nedir? Siz hangi enstrümanı çalarken, onu çalmak değil konuşturur, adeta dile getirirsiniz?

Bunu buluyor olmak, aslında ruhun da doyumunu sağlayacak. İşte o noktada kendi hayat amacınızı, size has özellikleri konuşturabileceksiniz. Bu sadece sizin için değil, âlemin sizin eserlerinize, ihtiyacı var. Bu farkındalıkla, sorumluluklarımızı üstlenmek gerekir.

Lütfen kendinize sorun en iyi ne yaparım? Şu an olduğum konum nedir? Nerede olmak istiyorum. Olmak istediğim yer için gerekli beceri yetenek, kabiliyete sahip miyim? Eğer sahipsem bu günden başlayarak, atmam gereken adımlar nelerdir? Kendimizi keşif yolculuğu, yapacağımız en önemli yolculuktur. (Nefsini bilen Rabbini bilir.) Hadis-i şerifinin sırrına erip,  Mevla’ya giden yolda dilimizin bağının çözülmesi, ilmimizin artması duasıyla…