İnsanın Yolculuğu Nereye?

Aşık Veysel’in veciz ifadesi ile” Uzun ince bir yoldayım, gidiyorum gündüz gece.”

   İnsanın yolculuğu, varlık mertebesine çıkması ile başlamış olur. İlk durak ruhlar alemidir. Sonrasında doğum, bebeklik, çocukluk, gençlik, ihtiyarlık ile devam eder. Ve bir sonraki durağı sonsuzluk ’tur. Aslında insan için buradan ötesi de yoktur. İnsan hangi durakta ineceğini bilmez bununla birlikte bu yolculuğun bir gün biteceğini çok iyi bilir. İnsan yaşadığı sürece bir halden diğer bir hale geçer durur. İşte bu benim hayatım dediğimiz, hiçbir tanesi diğerine benzemeyen farklı yaşam hikayelerimiz vardır. Hayatı “bizim” yapan başkalarınınkilere benzemeyen hikayelerimizin varlığıdır. Bir başka ifade ile bu yolculuk kişiye özeldir. Simyacı da bahsi geçtiği gibi, her İnsan hayalleri ve menkıbeleri bambaşkadır. Dolayısı ile bu yolculuk insanın kendisini keşfetme, kendisini tanıma ve kendi hikayesini gerçekleştirme yolculuğudur. Ve insan sürekli gelişim, değişim ve dönüşüm içerisindedir. Her an bir hareket halinde olan insana bu yolculukta değerleri, deneyimleri inançları, birikimleri, kazandıkları, kaybettikleri, acıları, sevinçleri, umutları, umutsuzlukları eşlik eder. Allah var olan her şeyi ilahi bir akış, ilahi bir işleyiş ve hareket halinde yarattı. Şu Kâinata bakıldığında hareket etmeyen hiçbir şey olmadığını fark edersiniz. Canlılık denilen şey harekete bağlıdır. İnsan da hareket halinde olursa kâinat ile arasında tam bir uyum ve tam bir denge oluşur. İşte tam da bu noktada biz durduğumuzda denge bozulur sistemin dışında kalırız. Dengenin bozulmaması için İnsana düşen dünyaya geliş amacı olan tekâmül yolculuğunda kendisinde var olan istidatları kullanmasıdır. Ta ki kendisini gerçekleştirsin, insan olma vasfını bu dünyada kazanıp öteler alemine öyle geçiş yapsın. İnsan bu manada yol alabilmesi için İhtiyacı olan tüm kaynaklara sahip olarak dünyaya yollanılmıştır. İnsan tam, mükemmel ve muhteşem bir potansiyel ile yaratılmıştır.Evet insanı bu yolda daha başarılı kılan; daha Farkındalık daha bilinçli,daha amaçlı  olmasıdır.                                                                                                                                                 

 Prof. Koç Kadriye Borak