Güzelyurt \ Kıbrıs
Güzelyurt’un sokakları, evleri, huzuru, beni içine çekiyor. Her gezdiğimde, ayrı bir sokak keşfediyorum. Yıllar önce barış içinde kardeşçe yaşanmış, dostluklar kurulmuş bu mahallelerde, sokaklarda, evlerde…
Ayşe ÖZKILIÇ 
Her veda, yeni başlangıçlara doğru, yolculuk oldu, benim için. Birçok canlarla, güzel anılar biriktirmiştim. Nasıl da birbirinden değerli, kıymetliler benim için bir bilseniz..
Bu beni yormuş muydu? Sanki yormuş, yorulmuştu, kalbim. Şimdiden sızı başladı, hüzün sardı, her yanımı.
Veda vaktine dört ay kala…..
Seneye, portakal bahçelerini göremeyecek olmam ,üzüyordu beni..
Portakal ve limon çiçeğinin kokusunu içime çekemeyecek miydim?
Portakal, limon ve mandalinanın yeşil ve turuncunun birbiri ile olan uyumu, şahane. Yollar, sokaklar her yer narenciye bahçesi.
Hurma ağaçlarının o ihtişamlıklarını, bana verdiği o enerjiyi, her gördüğümde “Ya bu nasıl bir güzellik” dediğimi. Dalından sarkan o güzellikleri, gördükçe içimin açılmasını özleyecektim.
Dalından hurma yemek, bana ayrı bir heyecan kattı..Aman Allah’ım o nasıl bir görsel bir şölendi.
Şükürler olsun Yaradana….
Yeşilırmak’ta bir köyde bizlere ikram edilen, dalından yemiş olduğum muzu nasıl unuturdum. Özlemez miydim hiç? Özlenmez miydi?
Renkleri ile görsel bir şölen sunan, Cemilelerin birbirleri ile olan uyumu fevkalade. Her evde, bahçede, sokakta karşıma çıktıklarında onlara “Merhaba nasılsınız güzellikler.” diyorum. Onların enerjisini içime çekiyorum. Hafif bir rüzgar esintisiyle adeta o anda, bana selam veriyorlar. Evlerin bahçesinde birbirinde güzel kaktüsler ve çiçekler birbirleri ile yarışıyorlar adeta…
Tarihi evlerin, o gizemini yaşanmışlıkları bir daha ne zaman içime çekebilecektim.
Evlerin anılarını, yaşanmışlıklarını.... “Kim bilir neler yaşandı, buralarda.” deyip alıp başımı dalacaktım hayallere.
Gezdiğimiz yollar sokaklar size ne anlatıyor? Hiç kulak verdiniz mi? O güzel sesleri duydunuz mu? hiç.
Ne fısıldıyorlar.
Kimler geldi, kimler geçti.
Benden sonra, kimler gelip gidecek.
Gezdiğim yollar beni hatırlayacak mı?
“Kim bilir bu sokaklarda, caddelerde neler yaşandı.” diye böyle hayalime bir an olsun geliverdiğinde, gözlerimi kapatıp düşlere dalıveriyorum. İnsanların sevgiyle, dostça ve kardeşçe, sükûnet içinde birlik ve beraberlikle, birbirlerine destek olduklarını görüyorum.
Ne kadar huzurlu ve sakin bir şehir….
Güzelyurt’un sokakları, evleri, huzuru, beni içine çekiyor.
Her gezdiğimde, ayrı bir sokak keşfediyorum.
Yıllar önce barış içinde kardeşçe yaşanmış, dostluklar kurulmuş bu mahallelerde, sokaklarda, evlerde…
Eski evler, kendi içinde tarih barındırır.
Göç vermemiş memleket yoktur.
Buram buram tarih kokan bu evlerde yaşamanın huzuru ve maneviyatı kim bilir ne muhteşem bir duygudur.
Her ev bir insan, her ev bir hikaye demek.
Sevgiyle ve özlemle….
Nerede yaşıyorsam, oralı olurum ben….
Huzurlu olduğum yer GÜZELYURT çok güzel ve özeldin, benim için...
Ocak ayında bile, havanın yirmi iki derece olduğunu kış günleri için teşekkür ederim.
Evimin arkasında yabani Nergisler, Çadır Laleleri ile etrafı rengarenk donattığın için;
İki yıl boyunca, bana kattıkların için, öten kuş sesleri ile beni manevi olarak doyuran, enerjimi yükselten güzellikler için..
Camdan bakarken gördüğüm, yabani tavşanlar için, çam ağaçları için, beslediğimiz sokak hayvanları için, evime kadar ulaşan yasemin çiçeğinin kokusu için, devasa boyutlarda açan çiçeği ile bize görsel şölen sunan, Avega bitkisi, ne çok güzellikler kattınız, hayatıma teşekkür ederim.
Rabbim, bu güzellikler için sana teşekkür ediyorum.
Bu güzelliklere baktığımda, görebildiğim için de;
“KENDİMİ SEVİYORUM"
"KENDİMİ ONAYLIYORUM.”
"BEN DEĞERLİYİM."
Şükürler olsun. “İYİ Kİ VARIM.”
Ayşe Özkılıç
https://www.nefes21.org/detail/101443
En güncel gelişmelerden hemen haberdar olmak için Telegram kanalımıza katılın!
