Elleriniz Hiç Üzüldü mü?
Elleriniz, gözleriniz, beyniniz, kalbiniz hiç üzüldü mü? Beni üzdüler, kalbimi üzdüler, onların yüzünden üzüldüm. Çok üzüldüm, çok ağladım.... dediniz mi hiç?
Hep birileri üzüyor bizi, peki ya kendimiz kendimizi üzüyor muyuz?
Geçenlerde yeğenim ile konuşuyorum. 6 yaşında.
Kar çok yağmış, kardan adam yapmak için dışarı çıkmışlar. Bana anlatıyor:
Kardan adam yaptık, karlarla oynadık, sonra ellerim üşüdü, ellerim üzüldü eve geldik, dedi.
Ben de ellerin mi üzüldü diye sordum. Aslında ellerinin üşüdüğünü düşündüm sadece..
Evet ellerim üzüldü. Hani üzülürüz ya üzülünce ağlarız öyle üzüldü işte, eve geldim dedi ve telefonu ablasına verdi.
Ablasına yeniden sordum.
Ellerinin üzüldüğünü söyledi, doğru mu anladım dedim.
Evet teyze dedi, elleri üşüdüğü için ellerinin üzüldüğünü düşündü daha fazla üzülmesinler diye eve geldik.
Hep birileri, başkaları üzer bizi...
Kaç kere bizi üzmelerine izin verdik?
Ellerimizi, ayaklarımızı, midemizi, gözlerimizi, beynimizi üzdük diye hiç düşündük mü?
Üzülüp ağlamasınlar dedik mi?
Kaç kere kendimizi üzdük?
Ve kendimize olan kul hakkımızın farkında olduk?
Bu günden itibaren sevgili kendim senden
Özür diliyorum
Lütfen beni affet
Seni seviyorum
Teşekkür ederim
Kendimi her daim sevmeye, kendi gerçek değerimi bilmeye, mükemmel varlığımı kabul etmeye, kendime teşekkür etmeye ve benim değerimi bilen insanlarla bir arada olmaya niyet ediyorum. İyi ki varım, iyi ki bu dünyadayım.
YASEMİN AKTAĞ
Profesyonel Koç
NLP Uygulayıcı
https://www.instagram.com/yaseminaktag/
En güncel gelişmelerden hemen haberdar olmak için Telegram kanalımıza katılın!