Dedeler Kötü Canavarlardan Korur mu ?

 İlkokul 1.Sınıfı Eskişehir'in İnönü ilçesinde okudum. Küçük, yeşil ve sakin bir ilçemiz.

 Burada annanem, dedem, koca dedem (dedemin babası), koca ninem (dedemin annesi) ve teyzemle beraber yaşıyorduk. Gündüz okuldan sonra çiftlik hayvanları,tarla ve bahçeler içinde vakit geçirmek eğlenceliydi. Ama gece olduğunda köydeki evin etrafını saran kötü kalpli, korkunç ve çirkin canavarlar olurdu. Benden başka onları hiç kimse farketmezdi ve benimle dalga geçerlerdi ama ben onların geceleyin karşıma çıkıp beni yiyivereceklerini düşünüp korkardım. Köyde yaşayanlar bilir, eskiden tuvaletler dışarıda olurdu. Gece tuvalete gitmek kabus gibiydi, büyüklerden birinin beni beklemesini isterdim.Bu korku epey sürdü.

 Bir gece tuvalete çıkmam gerektiğinde koca dedem dedi ki: Şimdi sana  bir şey vereceğim ,bu verdiğim şey seni koruduğu gibi kötü canavarların senden kaçmasını sağlayacak.Bu sözleri duyunca gözlerim parladı.Acaba koca dedem bana ne verecekti? Ayağa kalktı kocaman şapkasını çıkardı ve kafama taktı. Şimdi dedi hiç korkma... Şapkayı takınca ben kendime bir güvendim,bir güvendim.Süpermen gibi,Temel reis gibi birşey oldum. Sonra gönül rahatlığıyla hızla kapıyı açtım. Dışarı çıkınca bir şeylerin hızla kaçtığını görünce kendime güvenim daha da arttı. Her ne kadar teyzem kaçan şeylerin kedi olduğunu söylese de, ben biliyordum onların kötü kalpli canavarlar olduğunu. Rahmetli koca dedem meğer bana kendince yaşam koçluğu yapmış, korkularıma karşı cesaretli olmam için bana bir yol göstermiş.

Hepimizin korkuları var. Küçükken canavar korkusu,büyüyünce kaybetme korkusu, başarısızlık korkusu, dışlanma korkusu,sevilmeme korkusu, terk edilme korkusu, parasızlık korkusu, hastalık korkusu, reddedilme korkusu v.b. (bakınız: Bülent Gardiyanoğlu Korkular Listesi )

Biz bu korkulardan gerçekten kurtulmayı istersek Allah bize kapılar açacaktır. Ondan yardım istersek bizi ihtiyacımız olan insanlarla karşılaştıracaktır. Bu insanlar bazen bir koca dede olur, bazen  bir anne, bazen bir arkadaş, bazen de bir yaşam koçu olur. Bu insanlar bize yolu ve kapıyı göstereceklerdir; Bu yolu açılacak bu kapıyı  açacak cesaretin bizde olduğunu hatırlarırlar. Bazen motive edecek bir söz ile bazen de bir dede şapkası ile...

 Unutmayalım bu dünyada korkular, insanların korkularıyla beslenen kötü kalpli canavarlar varsa; bizimde dedelerimizin şapkaları var.