Beni Başkasıyla Kıyaslama

  BENİ BAŞKASIYLA KIYASLAMA 

Kıyas: karşılaştırmak, örnek olmak, örneksemek anlamındadır. Bir çoğumuz çocukluğumuzda ailemiz tarafından başkalarıyla kıyaslanmışızdır. Peki, böyle durumlarda kendinizi nasıl hissediyordunuz?  

“Bak ağabeyine sınavdan 100 almış, sen de onun gibi ol. Veya Ahmet hiç annesini babasını üzmüyor.” gibi cümleleri sıklıkla duyduğunuza eminim. Kendinizi işe yaramaz, başarısız, mutsuz hissettiniz öyle değil mi? Peki yaşadığımız bu duyguyu sırf teşvik etmek veya başarılı olmasını sağlamak adına kendi çocuğunuza yapıyor musunuz? Eğer yapıyorsanız; kıyaslama yapmanın çocuklar üzerinde ki kalıcı etkilerinden biraz bahsedelim.  

Sizlerin çocukların iyiliği için düşünüp kurduğunuz kıyaslama cümleleri çocuklarınızda derin yaralar açıyor. Siz ne kadar “söylüyorum ama oralı olmuyor.” diye düşünseniz de çocuklarımız ağzımızdan çıkan her sözcükten etkilenir ve bilinç altına yerleştirir. Kıyaslamanın çocuğunuz üzerinde ki etkilerini bilseniz bir daha yapmayacağınıza eminim.  

Kıyas yapmak özgüvenin sarsılmasına neden oluyor. Her ebeveyn çocuğunun kendine güvenmesini ister. Ancak kıyas yapmak ne yazık ki çocukta ki özgüvenin kaybolmasına neden oluyor. Çünkü çocuk kendisini yetersiz hissediyor. Onu takdir etmeyerek, yapabileceklerini keşfetmesine izin vermeyerek başkalarının daha yetenekli başarılı olduklarını söyleyip, başkalarını takdir ederek nasıl zarar verdiğinizi bir düşünün.  

Kıyaslanan çocuk zamanla mutsuz ve hırçın olur. Siz ne kadar beni umursamıyor deseniz de yaptığınız kıyaslamalar çocuğunuzun içine kapanmasına ve bastırdığı duyguları hırçınlaşarak sergilediğini bilmelisiniz. Eğer çocuğunuz mutsuz ve hırçın ise bi kendimize dönüp bakmalıyız.  

En kötüsü de çocuk “ANNEM BABAM BENİ SEVMİYOR.” diye düşünecektir. Hiçbir şekilde takdir edilmeyen, sürekli başkalarının çocuklarının övüldüğünü duyan çocuk artık sizlerin onu sevmediğinizi kafasına yerleştirecektir. Sevilmediğini düşünerek büyüyen çocuklar ilerde bu yarayı iyileştirmek için uğraşıyorlar. Kendisi yetersiz, sevgisiz, özgüvensiz bir birey olarak büyüyor. Ama biz ebeveynler tüm bunlara rağmen hala onların başarılı olmalarını bekliyoruz.  

Kıyas çocuğun maske takmasına sebep oluyor. İleri yaşlarda başkaları gibi olmak adına onlar gibi davranmaya çalışır. Onaylanıp takdir edilmedikleri için bunu yapıyorlar aslında o maskelerin ardına gizleniyorlar.  

Sürekli başkalarıyla kıyaslanarak büyüyen çocuklar; özgüvensiz, başarısız, sevgisiz, maske takan bir birey haline geliyor. Sizler çocuğum başarılı olsun, başkaları gibi olsun derken çocuk kendi olamadan mutsuz bir birey oluyor. Çocuklarınızı olduğu gibi kabullenin. Onların yeteneklerini fark edin. Kendileri olmasına izin verin. Onları ne kadar çok sevdiğinizi hissettirin. Çocuklarımız bizim kuklamız değil unutmayalım.  

ŞULE KELEŞ