Akıp Giden Zaman

''Bir sel gibi akıp geçiyor zaman,

Bize şöyle bakıp geçiyor zaman,

Bu fani hayattan yana her şeyi,

Perişan bırakıp geçiyor zaman,

Yuvarlanıyoruz ama nafile!

Boşlukta birçok ruh, cilali beden!

Her gün on ikiyi yaşasak bile,

Kaçımız vuruyor  tam on ikiden? '' (Alıntıdır)

Günler haftaları, haftalar ayları, aylar yılları kovalıyor. Hızla akıp gidiyor zaman. Artan teknoloji, ulaşım araçları ve iletişim araçları ile birlikte her geçen gün hayat biraz daha kolaylaşmakta.Kolaylaşan her ürün ve hizmet hayatımıza anlam ve değer kattığını ifade ederek pazarlanmakta. Tüm bunların arasında dolaşırken, seçim yapmaya çalışırken kaçırdığımız noktalar var.

İlk nokta, ''Kendimiz''. Kendimiz ile başbaşa kalıp,düşünemiyoruz. Düşünseniz ya düşünmeye vaktimiz yok. Oysaki hayatımızı kolaylaştırsın diye ne çok ürün ve hizmet alıyoruz. Farkında olmadan neleri takip edip, hangi web sayfalarında dolaşıyoruz? Ya da hangi indirim gözümüze takılıp, alsam mı acaba diye düşünüyoruz? Neyin peşinden koşuyoruz? Hayat hep sahip olmadıklarımızdan mı ibaret? Bizi eksik hissettiren ne? Okul, eğitim, iş, eş. Sıra ile hayatımıza aldıklarımız. Alamayanların toplum tarafından çeşitli sorulara maruz kalması da kaçınılmaz. Hep bir eksiklikleri varmış gibi.Ya da birilerine takılıp, kendimizi üzebiliyoruz. Sonra da geçen günlere ve zamana gem vuruyoruz.

Tüm bunları yaşarken '' hayat amacımızı'' bulmak noktasında çaba sarf etmekten uzak kalabiliyoruz. Ruhlarımız da boşlukta kalıyor. Ne almaya doyuyoruz, ne de yeni isteklere. Ruhumuz da  sürekli aç kalmaya devam ediyor. Bedenimizi doyurduğumuz gibi ruhumuzu da doyurmaya ihtiyacımız olduğunu tekrar hatırlayalım. Niyet edelim hep birlikte on ikiden vurmaya...

 Bursa 'dan Sevgiler