Ah Şu Bilinçaltım

Bilinçaltımla şöyle iki yetişkin gibi oturup her şeyi açık açık konuşmak istiyorum ama nasıl ikna ederim bilmiyorum. Ne istediğimle ilgilenmeyip keyfe keder takılıyor, canı nasıl istiyorsa öyle davranıyor. Son zamanların modası dedikleri megaloman kıyafeti var yine üstünde. Düşünüyorum; nesi var nesi yok toplayıp kapının önüne koyayım; bunca yıllık hukukumuz var nasıl yapayım?

Suyun altında kalan o %90 dilimlik bilinçaltı hiç nefessiz kalmaktan korkmaz mı? Temizlik takıntısı bizde olmak yerine bilinçaltında olsa keşke. Kendi kendini temizlese, yalnızca güzel anıları biriktirse, kafamızın içinde o kadar yükü taşımasa. Küstürsem gider mi acaba? Benzer şeyler ve düşünceler arasında bağ kurarken, hemen bağ bozma büyüsü yapsak mesela. Ana rahmine düştüğümüz andan itibaren her bulduğunu depolamaya devam ederken nezaketen de olsa “yerin var mı?” diye sorsa. Organizasyon konusunda bu kadar başarılıyken ne olur hayatımı yeniden planlasa? Çözümlenmemiş olumsuz duygu yüklü anıları bastırma huyu varmış, üstelik canı sıkıldıkça al bunu çöz diyerek sınava tabi tutarmış. Alışkanlıkları, inatçılıkları olmasa, bildiğinde diretmese. Kumanda hep elinde geziyor ortalıkta. Aidat da ödemiyor ne ala!

Başına buyruk bilinçaltı; uzun zamandır nasıl ikna olur diye düşünüyorum yine de yol bulamıyorum. Bir çift samimi söz, huzurlu bir bakış ya da kocaman sarılış. Kararlıyım, ikna olacak lakin nefretle değil muhakkak sevgi ile. 

“Bu bilinçaltımın benimle derdi ne?” sorusunun cevabı: Olumsuz düşüncelerden uzaklaşma, öfkeden ayrışma ve kendi vahanın farkına varma yolu; zihni sakinleştirmekten geçiyor. Değerli olduğunu hissetmek, içindeki madenin farkına vararak ortaya çıkması için adım atmak. Rehberin; susuz bir çölde yürürken karşına çıkan kervan da olabilir, içinden gelen sesler de. Sıkışıp kaldığın dünyanın dışında başka bir dünya olduğunu fark ettiğinde bilinçaltın bambaşka görünecek gözüne.

Ne kadar zor görünse de yeni doğmuş bebeğini nefes alıyor mu diye kontrol eden bir anne gibi şefkatle koruyup kolluyor bizi aslında bilinçaltı. Konsantrasyonumuz iyi olduğu sürece bağımız hep sağlamdır, en ufak bir tehlikede korumacı yanı çıkar ortaya. En güçlü tecrübeleriyle ilerleyeceğimiz yolda rehber olmaya çalışır. Bunu fark ettiğimiz anda birbiriyle uyumlu iki kafadar oluruz. Seyri muhteşem bir gün batımında nasıl yaşayacağımızla, hangi yolu seçeceğimizle ilgili birlikte karar almaya başlarız. Aynı melodiye kulak veririz. Ön yargılardan uzaklaşır, birlikte sorumluluk alırız. Birlikte affeder, birlikte temizler, birlikte engelleri aşarız. Birbirimizi anlamaya başladığımızda evreni de anlamaya başlarız. Aynı dili konuşmaya başladığımızda bilinçaltımız değişir, biz değişiriz ve biz değişirsek dünya güzelleşir.

Bilinçaltımızda inşa ettiğimiz yeni dünyayı yaşamak niyetiyle.