ACIMAK YARGILAMAK MIDIR?

ACIMAK YARGILAMAK MIDIR?

Acımak yargılamaktır. Birini görünce O'nun haline acırız bazen değil mi? Peki neden? Ben duygusalım ve bu insani bir durumdur diyeceksiniz.Böyle durum ve olaylara dikkatimizin çekilmesi gayet normaldir. Peki, bunun anlamı ve ayarı nedir? Bizler birilerine vah tüh zavallı ne hallere düşmüş yazık günah diyerek yaklaşıyorsak bilelim ki merkezimizden ayrıldık. Bunu şöyle anlayabiliriz nasıl ki aşırı öfke normalin dışında aşırıya gidilmiş bir davranşsa acımayı da buna benzetebiliriz. 

Acımak yargılamaktır ve yargılayan yargılanır. Acıyan, acınacak duruma düşer cümlesini duymuşsunuzdur. Bu bir nevi onun kaderine ortak olmaktır. Kişilerin düştüğü bu durumu anlayabilmek için ona benzer bir olay hayatımıza çekebiliriz ki bunu neden yaşadığını anlayabilelim.

O'nun bir kader planıyla dünyaya geldiğini, bu şekilde öğrenebileceğini bunun şimdilik onun için en iyisi olduğunu görüp kabul edip olmakta olana sefkatle yaklaşabilmektir doğru olan. Öğrenmesi gereken şeylere engel olmuş oluruz . Bu hayata niçin geldi? Burada öğrenmesi gereken şeyler neler? Alması gereken öğretiyi engellemek  onun ve bizim için iyi olmayabilir karmaya gireriz ve tekamülünü engelleriz. Yardım edilmesi gereken yerlerde yardım ederiz tabiiki ancak istenilen ölçüde.

Acırken dikkat ettinizmi aslında kendimizi o halde düşünerek kendimizin o versiyonuna acır ve üzülürüz. Acıdığımızda taraf oluruz. Birilerini tutar, birilerini karşımıza alırız.Bu da haklı haksız diye ayırt etmemize sebep olur ki ,haklı haksız var mı acaba? Kime sorsan kendine göre haklıdır. Neya göre kime göre? Görünen ve görünmeyen sebepler olabilir olaylar içinde. Anlayış ve sakinliğimizi koruyarak olaylara ve insanlara  acımaktan uzak olarak yaklaşıp, bizden istenen ölçüde yardım elimizi uzatabiliriz. 

Sakinliğin getirdiği şahitlikte olmak dileğimle...

Muhsine AYDIN