BABA SANA KIZGINIM!

Beni olduğum gibi kabul etmediğin için, kendimle barışık olmama engel olduğun için, beni olduğum halimle sevip, onaylayıp, taktir etmediğin için, senden onay ve taktir almak, sevgi görmek için beni bir erkek  gibi davranmaya mecbur bıraktığın için ve bütün bunların hiç farkında olmadığın için sana çok kızgınım baba!

Hiç olmadı baba bu yaptığın, hiç olmadı!

Çok şeylere sebep oldu bu davranışların hayatımda.

Yeni yeni daha iyi anlıyorum.

Sana kızgınım.

Çok kızgınım.

Bunu hak etmemiştim baba.

Ama seni affetmek zorundayım.

Çünkü bu kızgınlık bana zarar veriyor.

Bana engel oluyor.

Sırtımda ve kalbimde taşıdığım bu yük ile önümü göremiyorum.

Ne kadar olduğunu bilmediğim, kalan kısıtlı ömrümü bu şekilde geçirmek istemiyorum.

Çünkü bu yükler sadece beni değil torunlarını da etkiliyor.

Bak, bugünden geriye doğru baktığımda,  hayatım boyunca bir erkek gibi davrandığımı, bir erkeğin yüklerini sırtlandığımı farkediyorum.

Evliliğim biterken bile evimden çocuklarımı alıp ben çıktım, aynı bir erkek gibi.

Her şeyim o kadar zor oldu ki baba, inanamazsın.

Sınavlarım da haliyle eril enerjime  uygun olarak  geldi gümbür gümbür.

Karşıladıkça, sınavlarım da güçlendi, ben de...

Anladım bugün artık.

Bana ait olmayan bir şeyi taşıyordum çünkü.

Baba ben hiç bir zaman bir kadın gibi davranmadım.

Çünkü bilmiyordum.

O nedenle hep verdim, hep verdim.

Olsa da verdim olmasa da.

Azalsam da verdim.

Yeter artık!

Rabbim beni kadın olarak yarattı.

Ben bugünden itibaren kolaylıkla sağlıkla kadın olabilmeye, bir kadın gibi davranabilmeye, bir kadın gibi hissedebilmeye, artık alabilmeye ve hayatımdaki al-ver dengesini kurabilmeye niyet ediyorum.

Çocuklarıma sadece annelik yapabilmeye niyet  ediyorum.

Çünkü bugüne kadar hem anne hem baba oldum.

Baba!

Beni kendince sevdiğini biliyorum.

Bunları farketmeden, belki aile ve ata kalıplarıyla yaptığının artık farkındayım.

Yaşadığın ortamda bir erkek tutunabilirdi güçlü olarak hayata.

Sen de kendince haklıydın.

Benim iyiliğimi istediğini biliyorum.

Beni sevdiğini biliyorum.

Baba!

Ben seni bağışlamaya, affetmeye ve seninle barışmaya hazırım.

Seninle ilgili bildiğim ve bilmediğim hayrıma olmayan her neyim varsa çıksın ortaya.

Ben artık bana ait olmayan yükleri taşımak istemiyorum baba.

Seni bağışlıyorum.

Kalbim bile bir erkek sertliğinde, bunu yazarken anladım.

Ben kalbimin yumuşamasına izin veriyorum.

Aramızda hissettiğim mesafelerin kapanmasına izin veriyorum.

Baba seni affediyorum.

Seni seviyorum.

Sen de beni bağışla.

Bana hakkını helal et!

Bildiğince yanımda oldun hep, hakkını yiyemem.

Bildiğince, gördüğünce sevdin beni.

Seni  affettim baba.

Huzurlu ve özgür ol!

Baba bende  tuttuğum parçanı özgür bırakıyorum.

Seni seviyorum.

Baba sana hakkımı helal ediyorum.

Sen de hakkını helal et babam!

Bu dünyaya gelmeme vesile olduğun, beni büyüttüğün, çalışarak bizi okuttuğun, meslek sahibi yaptığın, iyi ve kötü günümde yanımda olduğun için, Rabbim teşekkürüm önce sana, sonra babama.

Teşekkür ederim baba.

Elinden geleni yaptın, bak bundan eminim.

Her şey yaşandı  ve bitti.

Artık huzur içinde ol baba!

Ben de hem bir kadın hem bir anne olarak Rabbimin bana vermek istediği bütün güzelliklere, fırsatlara, bolluğa, berekete, zenginliğe, mutluluğa, aşka, sevgiye,ilme ,hayallere yüreğimi ve hayatımı açıyorum.

İzin veriyorum.

Ben bir kadınım. Teşekkür ederim Rabbim.

Olduğum halimle güzelim, değerliyim, yeterliyim.

İnsanlardan onay ve taktir beklemeyi bırakıyorum, sadece Rabbimden onay ve taktir almaya, O’nun sevgisini kazanmaya niyet ediyorum.

İnsanlar da edenler eder etmeyenler etmez.

Olduğum halimle de yeterli bir anneyim.

Daha ne olacak?

Aferin bana, bu şartlarda gayet iyi bir iş çıkardım.

İPEK BÖCEĞİ